Sevilla is een omvangrijk landhuis, gebouwd langs de E8 van Warzawa naar het zuiden, richting Katowice en Wroclav. Verder ligt het midden in het niets, de dichtstbijzijnde plaats is al snel 10 km hier vandaan. We zijn waarschijnlijk de enige gasten, maar ondanks dat, eten we heerlijk. Het is compleet en erg lekker. In een grote zaal wordt alles klaar gezet voor een groot [bruiloft-?]feest. Een de enorm grote kamer kunnen we voetballen. Onderweg naar het hotel bekijken we diverse kleine dorpjes, veel houten huisjes, knus, sfeervol, maar al het koud en nat is, lijkt het toch wat afzien. Het is werkelijk prachtig weer, ondanks de temperatuur van 5 graden. De winter komt er aan. In de bossen worden door veel mensen paddenstoelen gezocht en aan de kant van de weg verkocht.

En…. dat gebeurde sneller dan gedacht. Het was wel al enkele dagen geleden voorspelt. De ochtend van ons vertrek was het wit. De eerste sneeuw is dit seizoen is vannacht gevallen. Volgens de weervoorspelling gaat het vandaag 20 - 25 cm sneeuw vallen. We moeten vandaag wel naar Dresden en dat is zo’n 550 km hier vandaan … Enfin, wel wat spannend, want de wegen zijn wat anders dan hier en de winterbanden liggen nog bij Es in de garage… en hier vast niet gestrooid als bij ons ..

Later op de dag blijkt dit een goede test voor de huidige banden. Ze doen het voortreffelijk, waar velen bleven steken in de sneeuw, in de berm, greppel of vangrail, konden wij bijna probleemloos de hellingen nemen [zonder sneeuwkettingen]. De sneeuw was ook hotnieuws op de nieuwszenders, in Saksen. De Poolse TV zenders zijn hier [in Dresden] niet meer te ontvangen. Er wordt gesleed en geskied. Maar ook veel bomen zijn gesneuveld omdat ze de sneeuwlast niet kunnen dragen. Veel bladeren zitten nog aan de bomen. In een paar dagen is de temperatuur ruim 20 graden gedaald. Het gebeurd slechts zeer zelden, dat het zolang in zo’n groot gebied bijna continu sneeuwt.

Wij hebben over het laatste stukje [zo’n 100 km] ruim 4 uur gedaan.
Uiteindelijk zijn we heelhuids aangekomen in Dresden en stad na de oorlog weer helemaal nieuw opgebouwd. We gaan het morgen eens bekijken. Vanuit ons Sunshine-hostel is het wat te ver lopen, dat wordt dus [waarschijnlijk] de tram.

O ja, had ik al verteld dat de [volgens ingelanden terplekke] waterschappen hier niet al te best hun werkzaamheden verrichten? De boeren nemen zelf het initiatief om sloten en afwateringen te graven om wateroverlast te voorkomen. De organisaties die er voor zijn laten dit liggen. Toen is een dragline graafmachine zag staan uit de begin jaren vijftig, wilde ik een foto maken. De kraan was nog in bedrijf en ingezet door een particulier die ook een stuw ging maken. Bij mijn actie om dit vast te leggen stopte er een [bleek later] een Nederlander die al 10 jaar in Polen woont. Hij werkt voor een investeerder die vele boeren bedrijven exploiteert in Polen. We hadden een mooi gesprek waarbij nogmaals duidelijk werd dat Mazurië één van de mooiste gebieden is van Polen, maar met helaas de grootste werkeloosheid. Vergeleken met bv Ukraïne is Polen nog wel het Las Vegas …. Dat zegt ook genoeg.
Alle mede reizigers de hartelijke groeten en tot de volgende keer. Jan